Δύσκολες Ερωτήσεις για Δύσκολους Καιρούς #2

"After such knowledge, what forgiveness? [...]"

____________

T.S. Eliot, "Gerontion", 1920

-*-

Δύσκολες Ερωτήσεις για Δύσκολους Καιρούς #1

“If Winter comes, can Spring be far behind?”

____________

Percy Bysshe Shelley, "CCLXXV. Ode to the West Wind", from "Prometheus Unbound, A Lyrical Drama in Four Acts, With Other Poems collection", written in Florence in 1819, published in London in 1820.

-*-

Η ιστορία του προφυλακτικού

[Εψιλον, 11/12/11]

Αν εξαιρέσουμε τη δεκαετία του ’80 με τη ραγδαία εξάπλωση του HIV-AIDS, η περίοδος στην οποία διαδόθηκε κατεξοχήν το προφυλακτικό στη Δύση ήταν ο μεσοπόλεμος. Πολλοί είναι οι λόγοι: η έντονη σεξουαλική συμπεριφορά των στρατιωτών στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η σεξουαλική απελευθέρωση μετά τον πόλεμο, η έξαρση των αφροδίσιων, η βελτίωση των υλικών και των μεθόδων παραγωγής των προφυλακτικών και οι νέες εκστρατείες εμπορικής προώθησης.

Ο μεταμοντερνισμός στο μουσείο

[Εψιλον, 20/11/11]

Ζαν Πολ Γουντ και Αντόνιο Λόπεζ:
Φόρεμα εγκυμοσύνης σχεδιασμένο για τη Γκρέις Τζόουνς, 1979

Με αφορμή την έκθεση «Μεταμοντερνισμός: Στυλ και Ανατροπή 1970-1990», που παρουσιάζεται στο Μουσείο Βικτόρια και Αλμπερτ του Λονδίνου από τα τέλη Σεπτεμβρίου μέχρι τις 15 Ιανουαρίου, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Χάρι Κούνζρου διαπίστωσε στην Γκάρντιαν το τέλος του μεταμοντερνισμού. Το άρθρο του, με τον εύγλωττο τίτλο «Μεταμοντερνισμός: Από την πρωτοπορία στο μουσείο», ανήγγειλλε, με μια κάπως ασαφή διατύπωση, «το τέλος του μεταμοντερνισμού και την αυγή της μετανεωτερικότητας».

Ασλεϊ Φρόλεϊ: Μήπως τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία;

[Εψιλον, 13/11/11]

Πηγή: adiaforia.pblogs.gr  

Πρόσφατα, σ' ένα πάνελ ομιλητών στην Ελληνοαμερικανική Ενωση (στο πλαίσιο των διεθνών εκδηλώσεων του ετήσιου βρετανικού φεστιβάλ συζητήσεων Battle of Ideas), τέθηκε το προκλητικό ερώτημα: «Η Ελλάδα είναι έτοιμη για μια δόση ευτυχίας;». Εμμέσως πλην σαφώς, το ερώτημα αναφερόταν στην έκτη δόση του δανείου που αναμένουμε στην Ελλάδα σαν μάννα εξ ουρανού και παρέπεμπε στο γνωστό φιλοσοφικό ερώτημα «τα λεφτά φέρνουν την ευτυχία;». Ή αλλιώς, όπως επισημάνθηκε στη συζήτηση, υπενθυμίζοντας γνωστό σλόγκαν τράπεζας που γνώρισε δόξες και ως γκράφιτι στους τοίχους της Αθήνας: «Η ευτυχία γράφεται με ε(υρώ)»;. Οι ερωτήσεις αυτές δεν είναι αθώες. Μας το θυμίζει μια ομιλήτρια από το πάνελ της συζήτησης, η Ασλεϊ Φρόλεϊ, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου του Κεντ, ειδικευμένη στον τομέα της προβληματοποίησης των εννοιών «ευτυχία» και «ευημερία». Η Φρόλεϊ έχει μελετήσει πώς η έννοια της ευτυχίας έχει χρησιμοποιηθεί τα τελευταία 150 χρόνια στον αγγλικό τύπο και σε ορισμένες αμερικανικές εφημερίδες, μας προειδοποιεί για τις συνέπειες της περίεργης συνάντησης της ευτυχίας με την πολιτική.

Λε Κορμπιζιέ: Το ταξίδι στην Ανατολή

[Εψιλον, 16/10/11]

Φωτογραφία του Λε Κορμπιζιέ στην Ακρόπολη

Εφοδιασμένος με τον ταξιδιωτικό οδηγό Baedeker, την καινούργια του φωτογραφική μηχανή Cupido 80 και τον φίλο του Αύγουστο Κλινστάιν, φοιτητή Ιστορίας της Τέχνης, ο αρχιτέκτονας που επηρέασε όσο λίγοι τη δυτική αρχιτεκτονική του 20ού αιώνα έκανε το 1911, ένα μεγάλο ταξίδι για να μελετήσει από κοντά την αρχιτεκτονική της νότιας και ανατολικής Ευρώπης. Τότε ακόμη λεγόταν Σαρλ Εντουάρ Ζανερέ (το ψευδώνυμο Λε Κορμπιζιέ το υιοθέτησε αργότερα) και ήταν 24 χρονών. Τέσσερα χρόνια νωρίτερα είχε αποφοιτήσει από τη Σχολή Εφαρμοσμένης Τέχνης της γενέτειράς του, της ελβετικής πόλης Λα Σο ντε Φον, και στο μεσοδιάστημα είχε ταξιδέψει στη βόρεια Ιταλία και τη Γερμανία, είχε σπουδάσει αρχιτεκτονική στη Βιέννη και είχε κάνει την πρακτική του άσκηση σε σπουδαία αρχιτεκτονικά γραφεία στο Παρίσι και στο Βερολίνο.

"Γλυκειά μου Αγάπη": Επιστολές του Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ στη γυναίκα του, Βέρα

[Εψιλον, 9/10/11]

Βέρα και Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ
(Πηγή: vlah-dee-mer)

Το φθινόπωρο του 1942, όταν ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ έγραψε στη γυναίκα του τις επιστολές που δημοσιεύει την επόμενη εβδομάδα, πρώτη φορά στην Ελλάδα, το περιοδικό Δέκατα, λίγοι είχαν ακούσει στην Αμερική το όνομα του συγγραφέα που θα σφράγιζε όσο λίγοι την αμερικανική λογοτεχνία και ακόμη λιγότεροι είχαν διαβάσει τα βιβλία του.

Κάνοντας Focus στο "Τώρα"

[Εψιλον, 2/10/11]

Η αρχή έγινε τον περασμένο Απρίλιο, στα μέσα του εξαμήνου, όταν η υπεύθυνη φωτογραφικού τμήματος του «ΕΨΙΛΟΝ» επισκέφθηκε τη σχολή φωτογραφίας, βίντεο και νέων τεχνολογιών Focus, καλεσμένη του φωτογράφου Παύλου Φυσάκη, που διδάσκει στη σχολή τα μαθήματα «Καλλιτεχνική φωτογραφία» και «Ρεπορτάζ». Εκεί που η Νικάνδρη Κουκουλιώτη μιλούσε με τους σπουδαστές για τη φύση της συνεργασίας φωτογράφων και περιοδικών, δηλαδή τις αναθέσεις θεμάτων, τις αισθητικές απαιτήσεις των υπευθύνων των περιοδικών, τις σφιχτές και αυστηρές προθεσμίες, της ήρθε η ιδέα: γιατί να μη δουλέψουν τα παιδιά -όσα θέλουν- ένα φωτογραφικό πρότζεκτ σε συνεργασία με το «ΕΨΙΛΟΝ», με σκοπό το πρότζεκτ να δημοσιευτεί στο περιοδικό;

Μαρίνα Λεγάκη - Τάσος Γκαϊντατζής: Πάθος για τις εκδόσεις

Κάποτε υπήρχαν μόνο τα φανζίν (fanzine, από το fan [: οπαδός] και magazine [: περιοδικό]· ο όρος πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1940 από ένα περιοδικό επιστημονικής φαντασίας), αυτοσχέδιες εκδόσεις, τυπωμένες με φτηνά μέσα, που αντανακλούσαν το πάθος των δημιουργών τους για ένα συγκρότημα, ένα λογοτεχνικό είδος, μια πολιτική ιδεολογία, ένα κίνημα τέχνης, ο,τιδήποτε. Τα λιγοστά τεύχη τους χαρίζονταν ή ανταλλάσσονταν με άλλα φανζίν ή πωλούνταν χέρι με χέρι, διακινούνταν πάντως έξω από τις καθιερωμένες δομές διακίνησης.