Intelligence Report: το περιοδικό που ξεσκεπάζει την αμερικανική ακροδεξιά

[Εψιλον, 17/4/11]

Αν η επιτυχία ενός περιοδικού που έχει στόχο να ξεσκεπάσει τις ακροδεξιές οργανώσεις μπορεί να κριθεί από τον αριθμό των ακροδεξιών επιθέσεων που έχει δεχτεί, τότε το «Intelligence Report», που εκδίδεται στις ΗΠΑ από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση Southern Poverty Law Center (SPLC), είναι εξαιρετικά επιτυχημένο. Τα παλιά γραφεία της οργάνωσης στο Μοντγκόμερι της Αλαμπάμας καταστράφηκαν το 1983 από φωτιά που έβαλαν μέλη της Κου Κλουξ Κλαν (ΚΚΚ). Εξω από τα τωρινά γραφεία, σε άλλη περιοχή της πόλης, έχουν διαδηλώσει κατά καιρούς ναζιστικές ομάδες, ομάδες της Κου Κλουξ Κλαν και άλλες ακροδεξιές οργανώσεις. Περισσότεροι από είκοσι άνθρωποι έχουν συνωμοτήσει κατά της οργάνωσης και το έχουν πληρώσει με φυλάκιση.


Ο Μαρκ Πότοκ, αρχισυντάκτης του περιοδικού και διευθυντής επικοινωνίας της SPLC, δέχεται συχνά απειλές κατά της ζωής του κι έχει εγκαταστήσει φρουρά στο σπίτι του. Πρόσφατα αναγνώρισε τον εαυτό του στο πρόσωπο του δολοφονημένου χαρακτήρα ενός ακροδεξιού μυθιστορήματος με τον τίτλο «Λευκή αποκάλυψη» (η υπόθεση είναι χαρακτηριστική: ένας ανθρωπολόγος ανακαλύπτει πως οι πρώτοι κάτοικοι της Αμερικής ήταν λευκοί και ότι οι Ινδιάνοι τους εξολόθρευσαν κάπου 12 χιλιάδες χρόνια πριν). Απειλές δέχονται και οι άλλοι εργαζόμενοι του περιοδικού.

Αν ήσασταν κι εσείς μέλος αμερικανικής ακροδεξιάς οργάνωσης, πιθανότατα θα θέλατε να τινάξετε τα γραφεία του περιοδικού στον αέρα και να αναγκάσετε τον Πότοκ και τους συνεργάτες του να καταπιούν μία μία τις σελίδες όλου του τιράζ. Δεν θα σας είχαν κάνει και λίγα. Μια φορά αποκάλυψαν ότι ο αρχηγός μιας νεοναζιστικής ομάδας είχε εβραϊκή καταγωγή, γεγονός που οδήγησε στη διάλυση της ομάδας. Αλλη φορά αποκάλυψαν ότι ένα σπουδαίο πρόσωπο του κινήματος της Λευκής Ανωτερότητας λειτουργούσε στα κρυφά ένα σάιτ κι ένα περιοδικό πορνό, στα οποία δημοσίευε, μεταξύ άλλων, αγγελίες για σεξ με μαύρους και μπαϊσέξουαλ, γεγονός που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει ντροπιασμένος το κίνημα. Μιαν άλλη φορά αποκάλυψαν το μέιλ που έστειλε ο αρχηγός μιας ομάδας νεοναζί στα μέλη της αμέσως μετά το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης· ο αρχηγός καλούσε τα μέλη να παραδειγματιστούν από τη γενναιότητα αυτών που κατάφεραν να ρίξουν ένα αεροπλάνο σ' ένα κτήριο «γεμάτο Εβραίους», διαψεύδοντας πανηγυρικά τους υποκριτικούς ισχυρισμούς της ομάδας ότι τασσόταν κατά της βίας. Κι άλλη μια φορά «βοήθησαν» τη μεγαλύτερη νεοναζιστική οργάνωση στις ΗΠΑ, την Εθνική Συμμαχία, να διασπαστεί, ύστερα από την αποκάλυψη ότι ο ηγέτης της, που μόλις είχε πεθάνει, είχε μιλήσει στο παρελθόν προσβλητικά για άλλες ακροδεξιές οργανώσεις.

Εκτός από αποκαλύψεις σαν αυτές, ο μακρύς κατάλογος με τις επιτυχίες του περιοδικού περιλαμβάνει επίσης μεγάλες έρευνες και αναλύσεις, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η ετήσια λίστα των ενεργών ακρο- δεξιών οργανώσεων, ταξινομημένων ανά περιοχή και είδος οργάνωσης.

«Κάνουμε κανονική δημοσιογραφική δουλειά» λέει στο «ΕΨΙΛΟΝ» ο Μαρκ Πότοκ. «Δεν λέμε ψέματα, δεν υπερβάλλουμε, δεν παραπλανούμε. Η μόνη διαφορά με την κλασική δημοσιογραφία είναι πως εμείς με τις αποκαλύψεις μας έχουμε στόχο να καταστρέψουμε τις ακροδεξιές ομάδες. Πρόκειται για δημοσιογραφία, αλλά για δημοσιογραφία που έχει μιαν αποστολή».

Γύρω στους δεκαπέντε ανθρώπους εργάζονται στο τμήμα «Intelligence Report» του SPLC για να φέρουν εις πέρας την αποστολή, μοιρασμένοι σε τρεις ομάδες. Η μία ομάδα συγκεντρώνει καθημερινά πληροφορίες, ξεψαχνίζοντας κάθε δημόσιο μέσο: εφημερίδες, τηλεοπτικές εκπομπές, διαδικτυακά φόρουμ συζητήσεων, λίστες με μέιλ στις οποίες τα μέλη της οργάνωσης έχουν γραφτεί με ψευδώνυμο, έντυπο υλικό ακροδεξιών ομάδων που ταχυδρομείται σε υπεράνω υποψίας ταχυδρομικές θυρίδες, εκπομπές ραδιοφώνου στα βραχέα κύματα. Το υλικό εισάγεται σε μια τεράστια και εξαιρετικά οργανωμένη ψηφιακή βάση δεδομένων, όπου έχει εισαχθεί ψηφιοποιημένο όλο το έντυπο υλικό ακροδεξιών ομάδων που έχει βρεθεί στα χέρια της οργάνωσης.

Η βάση δεδομένων λέγεται Beholder, αριθμεί κάπου 300.000 ονόματα ανθρώπων, διαθέσιμα στη στιγμή με το πάτημα μερικών πλήκτρων κι έχει βοηθήσει, μεταξύ άλλων, στον εντοπισμό μελών ακροδεξιών οργανώσεων, όπως στην ακόλουθη περίπτωση: ένας αστυνομικός ήθελε να εντοπίσει έναν εγκληματία, για τον οποίο το μόνο που γνώριζε ήταν η φήμη ότι ήταν κάποτε μέλος της Κου Κλουξ Κλαν και το ψευδώνυμό του, Μπιγκ Αλ. Τα μέλη του περιοδικού έψαξαν στη βάση δεδομένων και το ψευδώνυμο εμφανίστηκε στην οθόνη, στη λεζάντα μιας φωτογραφίας που είχε δημοσιευτεί σε εφημερίδα της Κου Κλουξ Κλαν πριν από δεκατέσσερα χρόνια.

Μια άλλη ομάδα του «Intelligence Report» (στην οποία προστίθενται κατά περίπτωση ορισμένοι φριλάνσερ, συνήθως άνθρωποι που εργάζονταν παλιά στο περιοδικό) πραγματοποιεί τις έρευνες που δημο- σιεύονται στο περιοδικό και γράφει την ύλη. Αυτή η ομάδα εφαρμόζει κατά περίπτωση κλασικές τεχνικές της ερευνητικής δημοσιογραφίας: επί τόπου έρευνα, καλλιέργεια πηγών και εκμετάλλευση κάθε πιθανής κόντρας που μπορεί να οδηγήσει στην αποκά- λυψη μυστικών μιας ομάδας για λόγους εκδίκησης (το παράδειγμα της απατημένης πρώην ερωτικής συντρόφου ενός αρχηγού ομάδας ακούγεται κλισέ, αλλά ο Μαρκ Πότοκ το αναφέρει στην κουβέντα μας· λέει, επίσης, ότι υπάρχουν μέθοδοι συλλογής πληροφοριών στις οποίες δεν μπορεί να αναφερθεί).

Η τρίτη ομάδα δεν έχει άμεση σχέση με τη σύνταξη του περιοδικού: έχει αναλάβει να εκπαιδεύσει μέσω σεμιναρίων την αστυνομία στην αντιμετώπιση των εγκλημάτων μίσους. Συχνά, όμως, τα μέλη της ομάδας μαθαίνουν από την αστυνομία πληροφορίες που αξιοποιούνται στο περιοδικό.

Όταν γεννήθηκε το «Intelligence Report», το 1981, λεγόταν «Klanwatch» και είχε τη μορφή ενός ολιγοσέλιδου φυλλαδίου. Η αφορμή για τη γέννησή του είχε δοθεί δύο χρόνια πριν, το 1979, όταν περίπου 100 μέλη μιας ομάδας της Κου Κλουξ Κλαν είχαν επιτεθεί σε μια διαδήλωση για τα αστικά δικαιώματα στο Ντέκατουρ της Αλαμπάμας. Ενας μαύρος διαδηλωτής, ευρισκόμενος σε αυτοάμυνα, πυροβόλησε κάποιον της Κου Κλουξ Κλαν και καταδικάστηκε για δολοφονική απόπειρα. Το SPLC, που είχε ιδρυθεί το 1971 με σκοπό να παρέχει νομική στήριξη σε περιπτώσεις παραβίασης αστικών δικαιωμάτων, ανέλαβε την υπόθεση. Ασκησε έφεση και κατέθεσε αγωγή κα- τά της Κου Κλουξ Κλαν, με αποτέλεσμα να προκύψουν ενοχοποιητικά στοιχεία κατά την ακροαματική διαδικασία που οδήγησαν στην ποινική καταδίκη εννέα μελών της ΚΚΚ. Ηταν φανερό ότι οι ομάδες της ΚΚΚ είχαν ανασυσταθεί, ύστερα από την υποχώρησή τους τη δεκαετία του '60, και η SPLC αποφάσισε να δημιουργήσει ένα έντυπο που να παρακολουθεί αυτήν την ανασύσταση και να ενημερώνει τον κόσμο.

Τα πρώτα χρόνια, το «Klanwatch» συγκέντρωνε στοιχεία για τις δικαστικές υποθέσεις που αναλάμβανε το SPLC. Με τον καιρό, το περιοδικό άλλαξε, ακολουθώντας τις αλλαγές στο χάρτη της αμερικανικής ακροδεξιάς, με την Κου Κλουξ Κλαν να υποχωρεί και νέες οργανώσεις να κάνουν την εμφάνισή τους, και επίσης ακολουθώντας την εξέλιξη του SPLC σε μία από τις πλουσιότερες μη κερδοσκοπικές οργανώσεις των ΗΠΑ, χάρη κυρίως σε μια εξαιρετικά επιθετική εκστρατεία συγκέντρωσης χρημάτων από δωρητές και μέλη. Το περιοδικό πήρε το σημερινό του όνομα το 1998 κι έγινε μια πολυσέλιδη, έγχρωμη και ιλουστρασιόν τριμηνιαία έκδοση.

Εκείνη την περίοδο ξεκίνησε και η κριτική για τα οικονομικά και το έργο της οργάνωσης. Η εφημερίδα «Montgomery Advertiser» και τα περιοδικά «The Nation» και «Harper's» έχουν δημοσιεύσει επικριτικά άρθρα που κατηγορούσαν το SPLC, αφ' ενός, ότι παρουσίαζε υπερβολική την ακροδεξιά απειλή προκειμένου να εξασφαλίζει ευκολότερα δωρεές και, αφ' ετέρου, ότι -σύμφωνα με στοιχεία εταιρειών αξιολόγησης μη κερδοσκοπικών οργανώσεων- το ποσοστό του προϋπολογισμού που αφιέρωνε η οργάνωση στο κυρίως έργο της ήταν πολύ χαμηλό σε σχέση με τα διοικητικά έξοδα και τις καμπάνιες για τη συγκέντρωση χρημάτων.

Σχετικά με τα οικονομικά της οργάνωσης, ο Μαρκ Πότοκ απαντά ότι η οργάνωση κρατά στην άκρη μεγάλο μέρος των χρημάτων (τον Οκτώβριο η περιουσία της ανερ- χόταν σε περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια) και καταρτίζει προϋπολογισμούς της τάξης των 30 εκατομμυρίων δολαρίων, προκειμένου να διασφαλίσει την απρόσκοπτη λειτουργία της ακόμα και σε περιόδους ύφεσης της οικονομίας. Οσον αφορά τις υπόλοιπες αιτιάσεις, ο Πότοκ απαντά κατηγορώντας τα επικριτικά δημοσιεύματα για ανεπαρκή έρευνα και ελλιπή στοιχεία και ισχυρίζεται ότι η οργάνωση όχι μόνο δεν υπερβάλλει στα στοιχεία της, αλλά ήταν και η πρώτη που επισήμανε στα τέλη του '90 ότι οι ένοπλες παραστρατιωτικές ακροδεξιές ομάδες βρίσκονταν σε υποχώρηση.

Σήμερα, πάντως, τα στοιχεία της SPLC δείχνουν ότι η ακροδεξιά στις ΗΠΑ βρίσκεται σε άνοδο. Σύμφωνα με το τελευταίο τεύχος του «Intelligence Report», το 2010 οι ακροδεξιές ομάδες αυξήθηκαν 22 τοις εκατό (από τις 1.753 ομάδες σε 2.145), ενώ και πέρσι είχαν αυξηθεί 40 τοις εκατό. Σύμφωνα με την τυπολογία της οργάνωσης, οι ομάδες μίσους, αυτές δηλαδή που στρέφονται εναντίον μιας ομάδας ανθρώπων με κοινά χαρακτηριστικά εξαιτίας αυτών των χαρακτηριστικών, ξεπέρασαν για πρώτη φορά στην ιστορία των ΗΠΑ τις χίλιες. Ελαφρά αύξηση σημείωσαν και οι ακραίες αντιμεταναστευτικές ομάδες.

Πολύ μεγάλη άνοδος, που ξεπερνά το 60 τοις εκατό, σημειώθηκε στις ονομαζόμενες πατριωτικές ομάδες, δηλαδή στις οργανώσεις που ανακαλύπτουν πίσω απ' ό,τι συμβαίνει γύρω μας μια συνωμοσία και έχουν ως κύριο στόχο τους την ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Ο Μαρκ Πότοκ αποδίδει την άνοδο της ακροδεξιάς σε τρεις λόγους: στην οικονομική ύφεση· στις δημογραφικές αλλαγές που συντελούνται στη χώρα, οι οποίες επιτρέπουν στις ακροδεξιές οργανώσεις να κερδίσουν μέλη εκμεταλλευόμενες τους φόβους των πολιτών απέναντι στους μετανάστες· και στο γεγονός ότι τα εμβληματικά στοιχεία της ακροδεξιάς, οι θεωρίες συνωμοσίας και η ρητορική μίσους σήμερα θεωρούνται λιγότερο ακραία, καθώς χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο στον δημόσιο λόγο από πολιτικούς που θέλουν να χαϊδέψουν τ' αφτιά του ακροατηρίου.

«Ζούμε σε μια περίοδο οπισθοδρόμησης» λέει ο Μαρκ Πότοκ. «Η Ιστορία δεν προχωρά ευθύγραμμα. Σ' αυτήν τη χώρα είχαμε μεγάλες οπισθοδρομήσεις: όταν οι γυναίκες απέκτησαν δικαίωμα ψήφου, όταν δεχτήκαμε μεγάλα κύματα καθολικών μεταναστών τη δεκαετία του 1920, όταν εκδηλώθηκε το κίνημα αστικών δικαιωμάτων και το γκέι κίνημα. Τελικά, όμως, θα γίνουμε μια πραγματικά πολυφυλετική δημοκρατία. Αυτοί που ονειρεύονται τη φυλετική καθαρότητα έχουν χάσει τη μάχη. Ακόμα κι αν σταματούσε αύριο η μετανάτευση, τα μεγάλα ποσοστά γεννήσεων των λατινογενών πληθυσμών διασφαλίζουν ότι αυτή η χώρα δεν θα ξαναζήσει την κυριαρχία των λευκών. Καθώς οι ακροδεξιοί το συνειδητοποιούν αυτό και βλέπουν τον κόσμο να αλλάζει, τρελαίνονται».

____________

Διαβάστε

 * John Weiss, «Συντηρητισμός και Ριζοσπαστική Δεξιά: Παραδοσιοκρατία, αντίδραση και αντεπανάσταση στην Ευρώπη 1770-1945», μτφρ. Σπύρος Μαρκέτος, εκδ. Θύραθεν, 2009

Η ιστορική καταγωγή του συντηρητισμού και της ριζοσπαστικής Δεξιάς στην Ευρώπη, από τη Γαλλία τις παραμονές της Γαλλικής Επανάστασης μέχρι τη Γερμανία του Χίτλερ, διά μέσου της Αυστρίας του Μέτερνιχ του 18ου αιώνα.

* Philip Roth, «Η συνωμοσία εναντίον της Αμερικής», μτφρ. Ηλίας Μαγκλίνης, εκδ. Πόλις, 2007

Μυθιστόρημα ιστορικής φαντασίας: στις προεδρικές εκλογές του 1940 δεν εκλέγεται ο Ρούζβελτ, όπως έγινε, αλλά ο Τσαρλς Λίντμπεργκ, αντισημίτης και φίλος του Χίτλερ. Αμέσως υπογράφει σύμφωνο με τη ναζιστική Γερμανία και εφαρμόζει αντισημιτική πολιτική, αναγκάζοντας την εβραϊκή οικογένεια του συγγραφέα να ζει σε καθεστώς φόβου.

Δείτε

 * «American History Χ» (1998), σκην. Τόνι Κέιν, πρωτ. Εντουαρντ Νόρτον, Εντουαρντ Φέρλογκ, Μπέβερλι Ντάντζελο

Υστερα από τη δολοφονία του πυροσβέστη πατέρα του από έναν μαύρο ντίλερ, ο Ντέρεκ Βίνιαρντ ασπάζεται τη ναζιστική ιδεολογία, γίνεται μέλος μιας ομάδας νεοναζί και σκοτώνει δύο μαύρους που προσπαθούν να του κλέψουν το φορτηγό. Ο Ντέρεκ μπαίνει στη φυλακή και προσπαθεί να πείσει τον μικρότερο αδερφό του, τον Ντάνι, να μην ακολουθήσει τα βήματά του.

Πληκτρολογήστε

 * http://www.splcenter.org/

Η ιστοσελίδα του Southern Poverty Law Center, με πληροφορίες για την οργάνωση και το έργο της· εδώ φιλοξενούνται οι ιστοσελίδες του «Intelligence Report», με αρκετά άρθρα διαθέσιμα δωρεάν.

-*-